انگار چیزی آن بیرون صدایم میزند. میگوید: «پرستو، بیا، پشت این پنجرهها صبح دلانگیزیست». اما من همین طور در این اتاق خالی نشستهام، منفعل، منفعل مثل یک درخت.
گاهی سکوت زیبا ترین ست.. فقط گاهی و نه همیشه. اینقدر از سکوت تمجید می کنیم ولی حرف زدن با "صدا" عااااااااااااالیه.
گاهی سکوت زیبا ترین ست.. فقط گاهی و نه همیشه. اینقدر از سکوت تمجید می کنیم ولی حرف زدن با "صدا" عااااااااااااالیه.